Page 66 - Instytut Historii Gluchych „Surdus Historicusˮ w latach 2012–2017
P. 66

Fot. PK


            Pod koniec XIX w. liczba ludności Warsza-  Bródno, a następnie w 1921 r. o 16 ha terenów
          wy zaczęła gwałtowanie wzrastać. W związ-  dawnej prochowni. Ostatni raz teren cmen-
          ku z tym warszawskie cmentarze były prze-  tarza powiększono w 1934 r. do obecnych
          pełnione. Z inicjatywy prezydenta Warszawy   rozmiarów, czyli ponad 114 hektarów.
          generała Sokratesa Starynkiewicza w 1883 r.   Podczas  wojny  Cmentarz  Bródzieński,
          zakupiono  od  szpitala  Świętego  Ducha   jak go wówczas nazywano, był arsenałem
          65 hektarów gruntu we wsi Bródno. Następ-  broni i amunicji przechowywanej w gro-
          nie,  20  listopada  1884  r.,  arcybiskup  war-  bowcach przez organizacje konspiracyjne.
          szawski Tadeusz Chościak  Popiel dokonał   Pełnił także rolę poligonu i miejsca ćwiczeń.
          uroczystego  poświęcenia  Warszawskiego   Przez całe miesiące znajdowali tu schronie-
          Rzymsko-katolickiego Cmentarza Grzebalne-  nie ludzie poszukiwani przez gestapo.
          go im. Św. Wincentego a Paulo. Następnego   W  okresie  międzywojennym  Cmentarz
          dnia odbył się pierwszy pogrzeb – rocznej   Bródnowski przestał być cmentarzem dla
          dziewczynki, Marii Skibniewskiej.  ubogich.  Pełną  nobilitację  przyniosły  do-
            Mieszkańcom lewej strony Warszawy   piero lata końcowe drugiej Rzeczypospoli-
          cmentarz udostępniono 13 stycznia 1885   tej, kiedy to swój wieczny spoczynek znalazł
          r. Chowano głównie osoby biedne, z przy-  tam ksiądz kardynał Aleksander Kakowski,
          tułków, na koszt miasta. Cmentarz stał się   metropolita warszawski, który opiekował
          dostępny dla wszystkich dopiero 14 czerwca   się biednymi, bezdomnymi i bezrobotnymi.
          1887 r. Opłaty pobierane za pochówek były   Od 1981 r. działał Komitet Opieki nad
          dość niskie, dlatego Cmentarz Bródnowski   Cmentarzem Bródnowskim. W ciągu 15 lat
          miał status cmentarza dla ubogich, podczas   dzięki kwestom udało się mu zebrać środki
          gdy Stare Powązki były uważane za cmen-  na renowację ok. 150 pomników. Od kilku
          tarz dla zamożnych i elity.       lat komitet już nie istnieje.
            W 1892 w związku z epidemią cholery   Na tym cmentarzu są pochowani ludzie
          wyznaczono  specjalną  kwaterę  dla  „zapo-  związani ze środowiskiem niesłyszących, któ-
          wietrzonych”. W roku  1916 cmentarz po-  rzy pracowali na jego rzecz. Ich działalność
          większony został o 30 ha z gruntów majątku   miała dużą wartość dla środowiska głuchych.
   60
   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71